GEOWEB GROUP
და მან გაიხურა კარი..
გაზაფხულის საამო დღე იდგა. ფანჯრიდან შემოჭრილი მზის სხივები ცელქად დასთამაშებდა ბალიშზე მიფენილ ოქროსფერ თმას და ზე ბრწყინვალებას მატებდა. გოგონას ეძინა , ანგელოზივით მშვიდსა და ლამაზს... იქვე საწოლთან მიმდგარ სკამზე კი ვაჟი ჩამომჯდარიყო და სევდიანად უმზერდა ქალს .. ქალს, რომლის მიტოვებასაც იგი აპირებდა... სკოლის გამოსაშვებ საღამოზე მერი ბრწყინავდა. გაშლილი ოქროსფერი თმა მხრებზე ეფინა, ტანზე მომდგარი ვერცხლისფერი კაბა კი განუმეორებელ ხიბლს მატებდა... ყველას მასთან სურდა ცეკვა, ყველა მას შესციცინებდა... ზურამაც იქ შენიშნა პირველად თავისი ძმის თანაკლასელი. დაინახა და მოეწონა, მოეწონა და მოიტაცა.. მოტყუებით გამოიყვანა გარეთ, ძალით ჩასვა მანქანაში და... შემდეგ იყო ატირებული მერის ხვეწნა-მუდარა, უარი , გაბრაზებული მშობლების რისხვა, ერთი-ორი მუშტის ქნევა და ბოლოს.. ქორწილი... თითქოს ყველაფერი კარგად იყო. ყველა კმაყოფილი უნდა ყოფილიყო, ნეფე,მაყარი... ყველა, გარდა პატარძლისა და იმ ერთისა... მერი ხომ სხვა რამეზე ოცნებობდა.. მას ზურას ძმასთან ერთად ჰქონდა გაპარვა გადაწყვეტილი... ბექას და მერის ერთმანეთი მესამე კლასიდან უყვარდათ , ყველასგან შეუმჩნევლად , ყველასგან მალულად..ნამდვილად უყვარდათ.. მხოლოდ ბექამ იცოდა რას ნიშნავდა პატარძლის თმაში ჩაბნეული შავი ვარდი, მხოლოდ მან... მათი ცოლქმრობა არ იყო ბედნიერი, თუმცა(ღა) გარეგნულად ყველაფერი თავის ადგილას იყო , მანამ სანამ ქორწილიდან ერთი წლის შემდეგ ბექამ თავი არ მოიკლა, მერიმ კი გლოვა გამოაცხადა... მხოლოდ ამის შემდეგ დაეჭვდა ზურა მერის იდუმალ სიყვარულზე... ეჭვები კი მერის დღიურმა გაუმყარა.. ეს იყო წერილები ბექასადმი, მისი ტკივილი, აუხდენელი ოცნება , დამსხვრეული ბედნიერება და ფრთამოტეხილი სიყვარულის ისტორია...იყო გოდება ახალგაზრდა უმწეო ქალისა , საყვარელ მამაკაცთან სიახლოვისა და ამავ დროულად სიშორით გამოწვეული.. წერილი მთავრდებოდა სიტყვებით: " მე ვიცი შენი სიკვდილის მიზეზი და ისიც ვიცი რა მომკლავს მე "... ეს უკვე ზურამაც იცოდა... იგი უმზერდა მძინარე ცოლს.. ქალს, რომელიც არასდროს არ ყვარებია და რომელიც, მხოლოდ ახალგაზრდული ჟინის გამო მოიყვანა..უყურებდა პატარა ძმის ერთადერთ სიყვარულსა და ცხოვრების დიდ ტკივილს, და თვითონაც სტკიოდა... გრძნობდა რომ მისი ბრალი იყო ბექას სიკვდილი, თავისი უბედურება და ისიც რომ, მის წინ იწვა ანგელოზივით ლამაზი გოგონა, რომელიც ვეღარასდროს იცინებდა გულიანად და აღარასდროს იქნებოდა ბედნიერი... ვაჟი სკამიდან წამოდგა, კიდევ ერთხელ , უკანასკნელად , შეხედა მძინარეს და სამუდამოდ გაიხურა კარი... |
